Gdy nieinwazyjne metody leczenia problemów w obszarze układu ruchu nie przynoszą pożądanych skutków, często niezbędna jest interwencja chirurgiczna. A jednym z najważniejszych zaleceń po zabiegu jest rehabilitacja pooperacyjna.
Zabiegi chirurgiczne często wiążą się z bólem, ograniczoną ruchomością oraz osłabieniem mięśni. Odpowiednia rekonwalescencja – na którą składa się m.in. leczenie i fizjoterapia – jest kluczowa do zniwelowania niepożądanych skutków operacji oraz uzyskania sprawności ruchowej.
Rehabilitacja pooperacyjna to postępowanie fizjoterapeutyczne, którego celem jest doprowadzenie do możliwie najszybszego i najskuteczniejszego powrotu pacjenta do aktywności fizycznej, przy zachowaniu maksymalnego bezpieczeństwa terapii.
Rehabilitacja tego rodzaju jest stosowana po operacjach oraz zabiegach takich jak:
- unieruchomienie w gipsie, kołnierzu lub bucie ortopedycznym,
- zespolenie kości uszkodzonych na skutek złamań,
- artroskopia lub wszczepienie endoprotezy stawu kolanowego, biodrowego czy barkowego,
- rekonstrukcja ścięgna Achillesa,
- operacja cieśni nadgarstka,
- zabiegi w obszarze kręgosłupa,
- inne operacyjne leczenie uszkodzeń narządu ruchu (w tym chorób dotyczących kości, mięśni, ścięgien i więzadeł).
Fizjoterapia pooperacyjna jest obowiązkowym elementem leczenia po zabiegu operacyjnym wykonywanym w obrębie narządu ruchu – nawet jeśli zabieg jest mało inwazyjny.
Na rehabilitację pooperacyjną składają się czynności, które mają na celu:
- zmniejszenie bolesności, skurczów, obrzęków i stanu zapalnego,
- zapobieganie zanikom mięśniowym,
- minimalizowanie ryzyka powstania zakrzepów,
- zapobieganie przerostom blizn,
- przyspieszenie zrostu tkanek,
- zwiększenie czucia głębokiego,
- poprawienie zakresu i jakości ruchu,
- wzmocnienie oraz stabilizacja mięśni i stawów,
- poprawienie poczucia równowagi oraz pozycji ciała,
- edukowanie pacjenta np. w obszarze poprawnych nawyków ruchowych i właściwych sposobów wykonywania codziennych czynności.
